ارتباط باطبعيت و لذت بردن از مناظر زيباي آن ساده ترين راه ممكن براي كسب آرامش و تلطيف روح و روان انسان است نتايج پژوهش پژوهشگران رفتار شناسي نشان ميدهد نگاه كردن به طبيعت باعث احساس مثبت انديشي،شادي،دوري از اندوه و آرامش مي شود.بودن در طبيعت به طور چشم گيري به متعادل شدن رفتارها و افكار نا متعادل منجر شده و اتصال عصبي مثبت در مغز به وجود مي آورد.واين احساس در تمام افراد در هر سني كه باشند به خوبي نمايان ميشود و حس سر زندگي ،هيجان ،آرامش و امنيت را در ما به وجود مي آورد.
يافته هاي روان شناسان نشان ميدهدكه فعاليت در طبيعت وحتي نظاره ي آن به بهبود خلق و خو و اعتماد به نفس افراد كمك ميكند و بيش ترين تاثير فعاليت در طبيعت در جوانان دميده مي شود.
نظم و هماهنگي طبيعت باعث افزايش شور و اشتياق و هيجان در افراد شده و همچون يك محرك قوي به آنان انگيزه مي دهد .
امروزه زندگي آپارتمان نشيني خانواده ها را از دامان طبيعت دور كرده و پيامدهاي نامطلوبي به جا گذاشته كه فاصله گرفتن در كودكان از طبيعت يكي از آن هاست،والدين بايد آشتي با طبيعت را در خود آغاز كنند و فرزندانشان را با طبيعت آشنا و آشتي دهند چرا كه دوري از طبيعي و زندگي در محيط هاي كوچك و بسته آثار منفي بسياري بر روح وطبعا جسم كودكان خواهد داشت. مانند:(افسردگي،گوشه گيري ،لطمات درسي)
نتيجتا طبيعت با عناصر زيبا ودل ربايش همواره مايه ي آرامش نشاط و شادماني و زمينه ساز ترقي وپيشرفت بشر بوده است.ارتباط با طبيعت و گوش سپردن به آواي آن آرامش درون را بر مي انگيزد و به دنبال آن انسان لذت و شادي راستين را در خود احساس خواهد كرد
